خیابان روی چکمه

درد از سر بی قراری نیست

مگر ما کم قرار گذاشته بودیم

برویم تا خیابان ازادی!

حالا که درختان بالا تر از سرو

نگاهشان پای بوته ی گلی زرد ریشه دوانده است 

من هم قرار می گذارم

با حوری دختر همسایه پدر بزرگ

گور پدرش

هنوز خیال می کند اتش بیار دروازه ی بهشت است

بعد از این همه گندم خوردن

وبه اسیاب رفتن

فرق بوسه ی داغ ونان داغ را بلد نیست

.....