خیابان روی چکمه

دیوانگی هم عالم  خودش را دارد

مثل انار که دانه دارد

مثل سیب 

که نیمه ی ان روی صفحه ی سفید

شبیه دل ادم است

انار که می شکند

دل ادم هم

حالا کدام دیوانه دست به یقه ی دنیا شده است 

که تو را بگیرد ازمن

و سینه ات ابستن شود از دو انار شکسته

دو سیب روی صفحه ی کاغذی مات

از رویا  روی شاخه ی درخت حیا ط که پریدم 

دیوارها بلندتر از دیوانه ها بودند

باید دیوانه می شدم

امروز هفت شنبه 

سال اول زمستان  ادم هاست ...